โคลงต้นฉบับบรรยายถึงอัศวินผู้หยิ่งผยองผู้ต้องมาตกยากเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อยังหนุ่มเป็นเรื่องที่นำมาจากพระธรรมโจป (Book of Job) และตำนานของนักบุญยูสเทช (Saint Eustace) มิเลแสดงอัศวินเป็นชายสูงอายุที่ท่าทางถ่อมตน เฟรดเดอริค จอร์จ สตีเฟ็น (Frederic George Stephens) บรรยายภาพว่า:

"เซอร์อิสซุมบราที่ลำธารตื้น" เป็นหัวข้อของภาพเขียนที่มิเลถือว่าเป็นงานเอกในปี ค.ศ. 1857 เป็นภาพของขุนนางโบราณสวมเกราะทองเต็มยศ ผู้ที่ผ่านประสบการณ์อันรุ่งเรืองในชีวิต — เกียรติศักดิ์จากสงคราม, ชัยชนะ และรางวัล, ความมั่งคั่งและความภูมิใจ แม้ว่าจะสูงด้วยอายุและเหนื่อยร้าจากการสงครามที่ผ่านมา แต่สายตาก็ยังแจ่มใสไปด้วยความรุ่งเรืองของชีวิตมนุษย์ และกระนั้นด้วยศักดิ์ศรีของความเป็นอัศวินก็ยังก้มลงช่วยเด็กเล็กๆ สองคน โดยอุ้มขึ้นบนหลังม้าที่ผ่านสงครามมาข้ามแม้น้ำ ทั้งที่เป็นเพียงลูกของคนตัดไม้ ใบหน้าของนักรบเป็นใบหน้าของผู้ที่ได้รับความสำเร็จจากสิ่งที่ไม่น้อยไปกว่าแรงบันดาลใจ พระอาทิตย์ส่องสว่างไกลออกไปในป่าที่ขอบน้ำที่เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตที่เกือบจะสิ้นสุดของนักการสงคราม"[2].

หัวเรื่องของความเป็นอัศวิน (Chivalry) เป็นหัวเรื่องที่นิยมกันในสมัยวิคตอเรีย ที่รัสคินเองและนักเขียนคนอื่นๆ เช่นชาร์ลส์ คิงสลีย์ (Charles Kingsley) ต่างก็กล่าวถึง ผู้ที่เห็นว่าเป็นคุณลักษณะที่จะกำจัดการแบ่งชั้นวรรณะ ที่เปรียบได้กับเพลงคริสต์มัส "พระเจ้าเวนสลาสผู้กรุณา" (Good King Wenceslas) ที่เขียนในทศวรรษเดียวกัน ที่บรรยายชนชั้นเจ้าที่ช่วยชาวบ้านที่ออกไปหาฟืน มิเลอาจจะได้รับอิทธิพลจากภาพพิมพ์ "อัศวิน, ความตาย และปีศาจ" (The Knight, Death and the Devil) โดย อัลเบรชท์ ดือเรอร์